Naslovnica, www.zurnal.info, Mehmed Humačkić zv. Meho Džeger, 21. svibanj 1950 – 23. rujan 2015.
Priredio – Erman Jakupi
Kad Meho Jagger tješi djevojku
Sa trešnje sam te zvao
da dođeš pod trešnju
da se ljubimo.
Kad si mi poklonila
kameni prsten
htjeli smo prileći
u trešnjinu sjenku.
Ali sjenku nismo našli
jer je neko posjekao trešnju!
Rekao sam ti:
“Ne brini!!
Ja se snalazim dobro
i u šljiviku!”.
A ti si se požalila:
“Znam to dobro!
Ali nije sezona šljiva!”.
“Pa dobro! Ponijećemo košpice!”,
utješio sam te.
Kad se Meho Jagger pomiri sa sudbinom
Ostavila si me tamo
gdje je nestao most,
kao da ja ne mogu preplivati
na drugu stranu.
Ostavila si me tamo
gdje su kao pečurke rasli zidovi
od bodljikave žice,
kao da ja ne mogu
zaustaviti kišu.
Ostavila si me tamo
gdje je rijeka odlučila
da zaobiđe more.
E jebiga!Gdje me nađe!
Tu ja ne mogu baš ništa!
(Quando Meho Jagger si rassegna al destino)
Mi hai lasciato lì
dov’è sparito un ponte,
come se io non potessi
raggiungere l’altra parte nuotando.
Mi hai lasciato lì
dove crescevano i muri di filo spinato,
come se fossero funghi,
come se io fossi incapace
di fermare le piogge.
Mi hai lasciato lì
dove il fiume ha deciso
di girare il mare.
Cazzo mi hai fregato!
Lì non potevo fare niente!.
Kad se Meho Jagger uvrijedi
Prisloni svoje uho na moje
da čuješ šum
kao u školjci.
To šumi pjesma o tebi.
Kažeš nisi se tome nadala.
Pa čemu se nadaš?
Da ćeš naći more u Vrapčićima!!!
(Quando Meho Jagger si offende)
Appoggia il tuo orecchio al mio.
Sentirai il rumore
come quello in una conchiglia:
è lo sciabordio dei versi su di te
Mi dici che non speravi una cosa simile.
E in cosa speri?
Di trovare il mare
a Castel San_Giovanni ?!
Meho Jegger čas žudi čas ne žudi za kornjačom
Juče sam te vidio
na pješačkom kod Hita.
I potrčao sam za tobom
a ti si najbrže što si mogla
pobjegla u gomilu.
Samo ti trči kornjačo moja najbrža!
Ja nisam kao Ahil!!
Ja ne želim da te stignem.
Ja samo žudim za tobom,
jer lijep je taj osjećaj
kad nešto za čim obezglavljen žudiš
nije nikad dovoljno tvoje.
Neka ostane tajna
to što skrivaš pod oklopom.
I danas sam te vidio
na pješačkom ispred Hita.
I opet sam potrčao za tobom.
I opet si pobjegla u gomilu.
Samo ti trči!!
Stići ću ja već tebe!!
Niti si ti kornjača,
niti sam ja Ahil.
Ja znam zašto se Ahil
svaki put kad bi stigao kornjaču
spotakao o njenu nožicu:
zato što je žudio za njom,
a sve ono za čim žudimo
nikad nije dovoljno naše.
Samo ti bježi!!
Zgaziće tebi Meho na rep!!
(Meho Jegger ma tu brami o non brami la tartaruga?)
Ieri ti ho vista
sulle zebre vicino al Gigante.
Ti ho rincorsa ma tu mi sei sfuggita
in tutta fretta
e ti sei persa nella folla.
Corri ,corri la tartaruga mia fulminea!
Io non sono come Achille!
Non voglio sorpassarti!
Io solo ti bramo:
E’ bello bramare
e spremersi il cervello
perche l’amata
non è mai abbastanza tua!!
Che rimanga il segreto
quello che nascondi sotto il guscio.
Anche oggi ti ho vista
sulle zebre vicino al Gigante.
Ti ho rincorsa ancora
e tu invece sei sgattaiolata fra le persone
come ieri.
Vai!!Vai!!
Tu non sei la tartaruga,
nemmeno io il povero Achille!!
Tu pensi che io non sappia:
ogni volta quando stava
per raggiungere la tartaruga
Achille inciampava nel suo piede!!
Succedeva perche la bramava.
E tutto quello che bramiamo
non è mai abbastanza nostro.
Scappa!!Scappa!!
Stai tranquilla che un giorno
ti pesterò la coda!!
Meho Jagger dijalektičar ljubavi
Odlućio sam da izvjetrim kuću
i da pustim da kao ptica
odleprša ka suncu
moja nada
koju sam čuvao
pod jastukom:
nada da ću te kao slavuj
osvojiti cvrkutom.
Oslobodiću se od sebe
prije no što postanem kokoš
koja će snijeti pokvareno jaje.
Misliš da je to nemoguće!
Pa jest tebi koja se ne razumiješ
u dijalektiku ljubavi!!
Meho jagger i papagaj
Dok si umirao
vidio sam ljudsku patnju
u tvojim očima.
Papagaju moj
kojeg sam naučio da kaže:
“Meho legenda!”.
I ja bih za tobom u raj
da mi nije ove rok misije
pod mostarskim nebom.
Šta se smiješ bezobrazniče!?
Nisam ja kao ti!!
Kad si bio živ
mislio si samo
na unu stvar!!
A nije ti ni sluh bio bog zna šta,
zalud si pjesmom dozivao
papagajku sa trečeg sprata!!
Meho Jagger kozmopolita
Hvalio se Mehi pijani cigo.
Bijaše to u kafani Evropa:
“U ratu sam jednom ukrao pušku
usnulom stražaru i s njom
zarobio čitav jedan neprijateljski vod.
I ne samo to!!
Nego I kombi pun kokošijih pašteta!”.
A naduvani Meho ispričao je cigi
kako je bježući od neprijatelja
upao u rijeku i kako je nekim čudom
istovremeno isplivao na obje obale
gdje su ga čekali burek na lijevoj
i podvarak sa slaninom na desnoj obali.
A kad mu cigo prigovori
da to moguće nije
Meho njemu hitan
odgovor dade:
“Pa to se samo jednom kozmopoliti
dogoditi može!”.
Meho Jagger melodramatičar
Svake noći
prije no što svane
ti me napuniš slamom
i ostaviš u kukuruzištu
da uplašim onog vrapca
što leti sa klipa na klip.
Kao da ja ne znam
da mu ti u sumrak
iza poljskog wc-a
gladiš perje.
I prihvatio bih ja tu ulogu,
(I ja sam melodramatičar!),
da nije onog prokletog psa
što dođe i njuši mi,
mašući repom,
guzicu i jaja.
Meho Jagger noise muzičar
Muziku noise je izmislio Meho Jagger
krajem sedamdesetih.
Pred kinom “ crvena zvijezda “
apokaliptički je jecalo
pojačalo čajavec.
Meho je htio da dočara čovječanstvo
na koljenima
u strahu od atomske bombe.
Ali malo ko je shvatao Mehinu
noise estetiku!!
Njegova je muzika dodatno
nervirala
sve one koji su žvačući čitire
nestrpljivo očekivali
da vide novi film Brus Lija.
Meho bi onda razočaran
naslonio češku gitaru “IRIS”
o platan
I promrmlljao u sebi:
“Shvataju mene raja ovdje
kao šrilanski emigranti u Dohi
kad odu u pozorište da vide
predstavu od
Š e k s p i r a!
‘TA ĆE ONI?!” .