Prle – The Untouchable, po drugi put među Jugoslevenima
Piše: Nihad Filipović
Drugarice i drugovi, univerzitetski profesori, kulturnjaci-trubačisti i ini članovi Orkestra za opela, Tito i komunisti su “preselili”, a da nisu razvili demokratske (naglasak je ovdje na “demokratske”) institucije, niti su u narodu radili na razvijanju pravne svijesti o važnosti institucionalnog rješavanja društvenih pitanja, niti su razvili ekonomiju održivu na zakonima ponude i potražnje. Sve je počivalo na pervertiranoj ekonomiji održivoj samo u uvjetima totalitarne vlasti, na ideološkoj demagogiji, na kvazi-demokratskim institucijama koje su glumile demokratske poluge sistema, a ustvari bile ideološka ruda vlasti jedne partije i u biti jednog čovjeka, na ho-ruk voluntarizmu i samovolji partijskih drugova u provedbi linije partije tj. druga na vrhu, svemogućeg, ničim ni parlamentom ni trta-mrta demokratijom i demokratskim institucijama ograničenog cara, imperatora, mudrog, sveznajućeg Jede (čita se Džejd), u našem Regionu inače poznat kao Prle The Untouchable (Prle nedodirljivi), gospodar prstena mudrosti, sile i narodne sreće (i nesreće).
Da smo u Jugoslaviji imali istinski demokratski sistem razvijenih institucija i neovisnu vlast – zakonodavno-izvršnu-sudsku, izbornu igru opozicije i pozicije, istinski slobodnu štampu i medije, razvijen koncept ljudskih prava i individualnih sloboda, civilno društvo… itd., eto, sve u stranu i ekonomiju i kompletnu društvenu nadgradnju, ali rat, onakav u kakav su uvukli narod 1990-ih, pogromaški, genocidaški, konačno – bratoubilački, pa to bi bilo nemoguće za proizvesti u takvom prostoru i uvjetima življenja u punoj slobodi; izuzev podvalama, kao što su Adolf Hitler i njemački nacisti, na valu ekonomske krize što je produbila nejednakosti u društvu i proizvela socijalne nemire, pod okriljem demokratskih sloboda, koje su iskoristili da se dočepaju vlasti, nakon čega su njemačkom narodu podvalili najcrnji totalitarizam, diktaturu, i konačno rat i stradanje miliona.
Ratovi 1990-ih su legat Saveza Komunista Jugoslavije i doživotnog lidera te partije J. B. Tita. Jasno, on NIKADA osobno te ratove ne bi počeo. Na putu uspona i održavanja na vlasti Tito je nemilosrdno uklanjao svaku moguću konkurenciju partiji koju je vodio i njegovoj osobnoj vlasti, karizmi i moći, sve prema okolnostima u vrememu, nekada likvidacijom, a nekada izolacijom, ali da bi poveo rat naroda na narod, zarad sopstvenog održanja na vlasti, to je s onu stranu svega što o njemu znamo. Tito je dugo slovio za najboljeg Staljinovog učenika, ali, ipak, nije imao krvoločnu, sadističku narav Josifa Visarionoviča.
Međutim, sistem odnosa u društvu koji je ostavio iza sebe jeste ono iz čega je iznjedrio i S. Milošević i F. Tuđmana i UDB-a i KOS i banditska Jugoslavenska narodna armija, sa kohortama podrepaša koji su proizveli ratove 1990-ih.
Eto. A Džejd sve zna… Živeli, majku vam božiju!